Lokalne zwyczaje i legendy

Obszar puszczy to prawdziwy tygiel narodowościowy, kulturowy i wyznaniowy. Bez trudu znajdziemy tu na każdym kroku potwierdzenie starego porzekadła „iż różnorodność jest kreatorem piękna”. Wynika to z granicznego położenia Podlasia pomiędzy Koroną a Wielkim Księstwem Litewskim. Przez wieki ścierały się tu wpływy osadnictwa litewskiego, mazowieckiego, ruskiego. Zamieszkujący ten region od lat Polacy, Litwini, Żydzi, Białorusini, Tatarzy, Niemcy kształtowali lokalne tradycje, kulturę, zwyczaje i język. Teren Puszczy Knyszyńskiej w XVI w. pozostawał w zasięgu i oddziaływaniu królewskiego dworu w Knyszynie, który był ówcześnie najbardziej znaczącym ośrodkiem kultury zarówno materialnej w tym i kulinarnej. W pobliżu powstały również inne wzorce m.in.: dobra ekonomii grodzieńskiej, dobra stołowe czy wreszcie magnacki Białystok. Zróżnicowanie kulturowe miało również wpływa na potrawy kuchni regionalnej m.in.: kartacze, kindziuk, kiszka ziemniaczana, pierogi, sękacz, kwas chlebowy, kołduny. Wielokulturowość można zauważyć także w „gwarze podlaskiej”, kształtowanej przez różne wpływy - białoruski, litewski, w pewnym stopniu też rosyjski, ukraiński, niemiecki i jidysz. Obszar ten posiada swoje unikalne tradycje i wierzenia. Usłyszymy tu opowieści oprócz typowych słowiańskich charakterystyczne wyłącznie dla tego terenu i z niego się wywodzące. Związane są one z miejscami, które od wieków w naszej kulturze były magicznie nacechowane jak nawiedzone domy, miejsca tragicznej śmierci oraz tereny dla człowieka niedostępne - ciemne i gęste lasy , jeziora w głębinach których zamieszkują potwory.